با خودم عهد بستم یه روزی که ان شالله مادر شدم هیچ وقت هیچ وقت دخترم رو به خاطر کارش سرزنش نکنم.من ماد رکمالگرایی خواهم بود مطمئنا همیشه انتظار بهترین هارو از بچم دارم ولی وقتی توی زندگیش خواسته یا نخواسته شکست خورد به جای این که پشتش رو خالی کنم و روبروش وایسم و بگم تو مقصری!!!کنارش می شینم و میگم فدای سرت که شکست خوردی.هرچی که در توانت بود رو انجام دادی اگرم کاری کردی که موجب شکستت شده مهم نیس چون راهو بلدنبودی.چون جوونی و بی تجربه.اصلا اومدی تواین دنیا که تجربه کنی.اومدی که آزمون و خطاکنی.اگه قرار بود همه چیه این دنیا رو از قبل تست کرده باشیم که دیگه هیچی به دهنمون مزه نمیداد.بهش میگم تو مقصر نیستی.شرایط این بار اونطوری که تو نمیخوای پیش نرفت.فقط همین...
من خیلی توی زندگیم سرزنش شدم.از تک تک اعضای خانوادم،فامیل،دوستام...از همههه.متاسفانه من آدمی نبودم که اینقد اعتمادبه نفس داشته باشم که یا اهمیت ندم یا زود فراموش کنم.توی خودم میریختم و به خاطرش شبا بالشم خیس اشک میشد.توی خیلی از این موارد هم اگه موشکافی میکردیم میدیدیم خیلی بی انصافیه که همه تقصیرا بیفته گردن من.اصلا تو خیلیاش من هیچ کاره بودم و دلیلش یه چیزی غیر از من بود ولی من همیشه متهم ردیف اول دادگاه بودم.متهم بدون وکیل مدافع...
عزیز دلم غصه نخوررر
به خدا که( بعد از هر سختی ،آسانی ست)
هست حتما هم هست.بعدش که هیچ اصلا با هرسختی آسانی هست...
خانم گل بنظرم چون هنوز مادر نشدیم نمیشه تشخیص داد
اون لحظه چه کار میکنیم . ولی سرزنش کردن بالکل خوب نیست
آره شاید ولی من که تجربشو دارم حتما دیدم اینقدری بهش بد هست که تکرارش نکنم